Subiektywnie o muzyce

Tak myślałam, że coś zniszczy moje plany ułożenia wszystkich wpisów o fado jeden po drugim. Miało się udać, ale dzisiejszego występu Melody Gardot nie mogę nie opisać i muszę to również natychmiast opublikować, bo jutro już wrażenia nie będą takie same. Cały czas nie mogę wyjść z podziwu dla Melody i dla całego zespołu, który zdawało się, że jest jednym organizmem, że wszyscy jakby oddychają razem. Nigdy nie byłam na tak wspaniałym koncercie, a przecież był i pierwszy warszawski koncert Marizy, Buika, Antony and the Johnsons, ale dziś Melody... przebiła wszystkich, wcisnęła w fotel i uniosła z niego w tanecznych rytmach. Była perfekcyjna, dzika, spokojna. Mam wrażenie, że pokazała pełen wachlarz swoich możliwości. A może nawet to jeszcze nie było wszystko? Niewątpliwie jest nieobliczalna. Od razu zwrócę uwagę na to, że Melody Gardot na płytach studyjnych i na koncercie, to jakby dwie różne osoby. Chociaż zasłuchuję się w jej płytach, to jednak pozostawiają one pewien niedosyt, zwłas

Najwyższa pora rozpocząć wpisy o fado. Trudno byłoby mi to zamknąć tylko w jednej opowieści, jednego dnia, niech więc będzie ich kilka. I niech zacznie... Królowa! Foi Deus W Polsce słychać teraz o kilku gwiazdach fado, prawie każda z nich inspiruje się Amalią, ale ja wciąż mam niedosyt samej Amalii. Gdyby nie ona, prawdopodobnie Mariza nie śpiewałaby dziś w taki sposób, a może nawet całe fado nie osiągnęłoby takiej popularności, gdyby nie dokonania Amalii. To  Barco Negro  i francuski film Les Amants du Tage otworzył jej drzwi do niesłychanej popularności do Fracji i kariery w pozostałej części Europy. Amalia w niezwykły sposób potrafiła łączyć fado, piosenki ludowe, pieśni w językach narodowych krajów, w których śpiewała... tak, że tworzyła na każdym koncercie niezapomniany spektakl. Zachwycamy się coraz nowszymi postaciami fado, ale ja cały czas zastanawiam się, czy któraś z nich ma tak ogromną szlachetność w głosie jak Amalia ( Gaivota ). Nie ma drugiej takiej pieśniarki, która