Subiektywnie o muzyce

Fado to dla mnie muzyka, którą muszę co jakiś czas "dostarczać" swojemu organizmowi, inaczej czegoś bardzo mi brakuje. Oczywiście płyty nie wystarczają, potrzebne są koncerty i to dobre, bo tylko one naprawdę zaspokajają ten głód. Nigdy nie byłam wielką fanką Mísi, wydawała mi się zbyt teatralna, a jej fado zbyt odległe od tradycyjnego brzmienia tej muzyki. Do pojechania na jej koncert w Lublinie przekonał mnie... jeden utwór - Tive um coração, perdi-o . Wiedziałam, że jeśli cała nowa płyta brzmi w ten sposób, to i koncert z pewnością mnie nie rozczaruje. Nie myliłam się ani trochę, to był niezwykły wieczór - fado dojrzałe, przemyślane, bez udziwnień - co nie znaczy, że bez poszukiwań. Najnowsza płyta Mísi - "Para Amália", to album poświęcony Amálii Rodrigues, znalazły się na nim nowe interpretacje piosenek wykonywanych kiedyś przez Amálię, ale również współczesne kompozycje, wiersze opowiadające o Amálii. W przepięknym wnętrzu Teatru Starego, z towarzyszeniem Lui

Każdy kto śledzi mojego bloga, wie, że początek stycznia to moment, kiedy należy wyczekiwać podsumowania minionego roku. Zaspokajam Waszą ciekawość i zapraszam do zapoznania się z ciekawymi płytami z 2015 roku. To był dziwny muzycznie rok - przyniósł zachwyty spodziewane i zaskakujące, ale także rozczarowania i choć staram się na tym blogu krytykę ograniczać do minimum, czuję, że jednak o tych rozczarowaniach także powinnam wspomnieć. Ponownie pokusiłam się o ułożenie płyt zupełnie różnych brzmieniowo w kolejności od najlepszych, do najgorszych. Jednak muszę zaznaczyć, że z pierwszych trzech płyt równie dobrze mogłabym stworzyć potrójne pierwsze miejsce, bo to trzy jednakowo genialne, świeże i odkrywcze albumy. 1. Melody Gardot "Currency of man" Ostatnio rzadko zdarza mi się trafiać na płyty, które naprawdę od początku do końca nie mają żadnego gorszego fragmentu. "Currency of man" jest płytą, na której każdy dźwięk jest przemyślany, idealnie wyważony, a